Uroczy obiekt, który wraz z murami mówi nam nieco o tym jak wyglądały i gdzie znajdowały się niegdyś granice miasta. Ulice przy których znajduje się wieża są bardzo ładnie zrewitalizowane i łatwo można je wpisać w plan południowego spaceru. Szkoda tylko, że obiekt jest zamknięty dla odwiedzających, a w pobliżu nie ma informacji o tym jak wyglądało i jak było zorganizowane jego wnętrze.

Najbardziej popularne miejsce ikonograficzne. Nie ma się co dziwić. Ma swój urok, choć dostępna nie jest.

Warto zobaczyć. Narożna baszta w Lęborku zwana Bluszczową stanowi część miejskich fortyfikacji obronnych z XIV wieku. Powstała w 1363 roku, niedaleko Sanktuarium Św. Jakuba. Jej nazwa związana jest z gęstym bluszczem, którym niegdyś obrastała. W 1855 roku na skutek silnych mrozów bluszcz wymarzł, jednak nazwa pozostała. Sylwetka baszty jest dość nietypowa dla tego rodzaju budowli, ponieważ jej podstawa ma kształt czworoboku, a u góry przechodzi w kształt ośmioboczny.

Zawsze coś rewelacji nie ma ale warte uwagi Zawsze to kawałek historii

Wizytówka miasta. Bardzo klimatyczne miejsce, dobrze zachowane i zadbane. Bardzo miłe zaskoczenie.