Miejsce w pierwszej chwili wydaje się niepozorne, ale ekspozycja robi niesamowite wrażenie! Przewodnicy to prawdziwi pasjonaci, którzy potrafią zainteresować zwiedzającego historią. Jedno z obowiązkowych miejsc do odwiedzenia dla miłośników historii i militariów! :)

LINIA MOŁOTOWA - PRZEMYSKI RU - PRZEMYŚL SCHRON NR 3 ( DO OGNIA DWUBOCZNEGO DLA DWÓCH CKM NPS-3 I DWÓCH DZIAŁEK P-PANC DOT-4 ) Przemyski Rejon Umocniony – wysunięty najbardziej na południe odcinek Linii Mołotowa, zbudowany w latach 1939–1941, o długości około 120 km. Na południu opierał się o Bieszczady (Solina), na północy graniczył w Sieniawie z Rawsko-Ruskim Rejonem Umocnionym. Jego zadaniem była obrona strategicznego szlaku komunikacyjnego prowadzącego do Lwowa, a także przepraw kolejowych i drogowych przez San. Składał się z 7 punktów oporu, chroniących newralgiczne odcinki obrony, oraz umocnień polowych, uzupełnionych pojedynczymi betonowymi schronami bojowymi. W Przemyskim Rejonie Umocnionym główną linię obrony na odcinku Przemyśl–Bachów i Olchowce–Myczkowce oparto bezpośrednio o San, wiele obiektów lokalizując w odległości nie większej niż 100 m od rzeki. Wykorzystano w ten sposób rzekę jako doskonałą obronę przeciwpancerną, a przez wzniesienie umocnień, także trudną do pokonania dla piechoty. Jednak lokalizacja umocnień bezpośrednio nad granicą utrudniała lub w wielu miejscach uniemożliwiała maskowanie, dawała doskonały wgląd w postępy prac i założenia systemu obrony. Brak pasa przesłaniania i niezakończenie budowy drugiej linii obrony groziło szybkim przełamaniem umocnień. Teren między Bachowem a Olchowcami zamknięto systemem umocnień polowych z lekkimi jednoizbowymi obiektami dla karabinów maszynowych i dział przeciwpancernych, podobnie jak w pasie przesłaniania Rawsko-Ruskiego Rejonu Umocnionego. Podobne umocnienia zbudowano na północ od Przemyśla i Medyki wzdłuż Sanu po Sieniawę. Znajdującą się za nimi główną pozycję obrony na linii Medyka–Kalników odsunięto od granicznej rzeki od 3 do 10 km.

Polecam

Autentyczne wyposażenie bojowe Armi czerwonej i Wehrmachtu. Oprowadzają miłośnicy ze stowarzyszenia historycznego. Z zewnątrz wygląda skromnie a w środku prawdziwa perełka dla miłośników militariów.

Warto zwiedzić ten bunkier, kawał ciekawej historii umocnień Lini Mołotowa.Bardzo dużo ciekawych eksponatów, wstęp za dobrowolną opłatą.Polecam!!!

Bunkier tren warto zwiedzić, niby z zewnątrz nic wielkiego ale środek... wyposażenie i zebrane eksponaty robią wrażenie. Po prostu trzeba tam wejść.

Miejsce warte odwiedzenia świetna ekspozycja panowie posiadają ogromną wiedzę z ciekawością słucha się opowieści przewodnika dla miłośników militariów i nie tylko miejsce godne polecenia.Polecam w 100%.

Co za pasja! Miejsce pełne historii na najwyższym poziomie 🙏

W sumie niewielki dość przybytek. Mimo to ciekawa ekspozycja a przewodnicy-pasjonaci dokładają swoje. Trzeba odwiedzić!

Bardzo dobry punkt programu podczas odwiedzin Przemyśla. Nie tak interesujący jak ten w Bratysławie, ale trzyma poziom. Warto.

Mega fajne miejsce podziwiam właścicieli za oddanie sprawie i cała pracę 💪

Jednym słowem polecam! Panowie z ogromną wiedzą która przekazują zwiedzającym. Jeżeli jesteś w Przemyślu to musisz tam być!

Ciekawa ekspozycja, tematycznie odpowiadająca historii bunkra, czyli II wojnie światowej.

Ładne miejsce obszedłem dookoła i poszedłem dalej ale kox taki mały miejski

Bunkier Linii Mołotowa "kaponiera 8813" znajduje się przy Wybrzeżu Marszałka Piłsudskiego,wybudowany w latach 1940-1941.

Szacun dla opiekuna ! Ekstra miejsce

Miejsce warte zobaczenia. Ciekawe eksponaty.

Super miejsce z prawdziwymi pasjonatami.

Jest ok

Bunkier z 2 wojny światowej..

Ładnie

Ciekawa ekspozycja.

(Przetłumaczone przez Google) 02.05.2013 Miałem okazję odwiedzić chwalebne miasto Przemyśl, którego wschodnia część od 17.09.1939 pod tą nazwą została oddana ZSRR, a zachodnia część nazistowskich Niemiec nazywana była Premsel. Kiedy Polska przestała istnieć na środku rzeki San (po polsku lub ukraińsku Syan), leżała granica sowiecko-niemiecka. Z biegiem czasu na wschodnim brzegu Sanu wzniesiono obszar umocniony 8. Przemyśla z wieloma bunkrami, z których jeden znajduje się na terenie miasta, naprzeciw hotelu Gromada, w którym obecnie mieści się bezpłatne muzeum, tzw. bunkier porucznika Chaplina , który bronił do 28, a niektóre dane do 30.06.1941. Wszyscy bojownicy, którzy byli w bunkrze, zginęli. W mieście znajdował się również 14. posterunek graniczny 92. przemyskiego oddziału granicznego NKWD ZSRR, który służył do ochrony granicy państwowej na odcinku 215 km wzdłuż wschodniego brzegu Sanu, 99. oddziały kolejowe NKWD ZSRR, które swoją pierwszą bitwę stoczyły o godz. 03.15 rano 22.06.1941 r. Do godziny 14.00 miasto zostało całkowicie zajęte, choć z ogromnymi stratami, przez nazistów. Ale już 23.06.1941, po zgrupowaniu we wsi. Medyce (obecnie Polska), żołnierze Armii Czerwonej wraz ze strażą graniczną przeprowadzili kontratak, całkowicie wyzwalając miasto i przywracając granicę państwową ZSRR. Było to pierwsze miasto odbite z rąk Wehrmachtu dzień po rozpoczęciu wojny. Przetrzymywali go do 27.06.1941. Miasto zostało opuszczone przez straż graniczną i Armię Czerwoną na rozkaz dopiero po przedarciu się Niemców do Lwowa i nie było sensu go dłużej utrzymywać, a garnizony bunkrów walczyły dalej. 27.07.1944, podczas ofensywnej operacji Lwowsko-Sandomierskiej, Przemyśl został wyzwolony przez część Armii Czerwonej i przez pewien czas pozostawał częścią ZSRR, ale następnie decyzją Konferencji Jałtańskiej został całkowicie zwrócony Polsce i przemianowany na Przemyśl. Przechodząc dawnymi sowieckimi ścieżkami granicznymi, przypomniałem sobie tych, którzy zmierzali do wielkiego zwycięstwa i tych, którzy zrobili pierwszy krok ku niemu. Byli dzielnymi wojownikami, strażnikami granicznymi, na zawsze zapisali swoje strony bojowe w annałach Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. (Wersja oryginalna) 02.05.2013 мне пришлось посетить славный город Перемышль, восточная часть которого с 17.09.1939 отошла СССР под этим названием, а западная нацистской Германии именуемая как Премзель. Когда Польша прекратила своё существование по середине русла реки Сан (по польски или украински Сян) пролегла совтско-германская граница. Со временем на восточном берегу Сана был возведён 8-й Перемышльский укрепрайон со множеством ДОТов, один из которых расположен в черте города на против отеля "Громада", где находится сейчас бесплатный музей, так называемый ДОТ лейтенанта Чаплина, который оборонялся до 28, а по некоторым данным до 30.06.1941. Все бойцы, что находились внутри ДОТа погибли. В черте города также располагалась 14 погранзастава 92 Перемышльского погранотряда НКВД СССР, который нёс службу по охране госграницы на протяжении 215 км вдоль восточного берега реки Сан, 99 стрелковая дивизия и 66 полк железнодорожных войск НКВД СССР, которые и приняли свой первый бой в 03.15 утра 22.06.1941. К 14.00 город был полностью захвачен, хотя и с огромными потерями, фашистами. Но уже 23.06.1941 сгрупировавшись в с. Медыка (ныне Польша), бойцы РККА с пограничниками пошли на контрудар полностью освободив город и восстановив госграницу СССР. Это был первый город отбитый у Вермахта на следующий день после начала войны. Удерживали его до 27.06.1941. Город был оставлен пограничниками и красноармейцами по приказу лишь после того как немцы прорвались ко Львову и смысла больше не было его держать, а гарнизоны ДОТов продолжали сражаться. 27.07.1944, в ходе наступательной Львовско-Сандомирской операции, Перемышль был освобожден частями РККА и некоторое время оставался в составе СССР, но впоследствии, по решению Ялтинской конференции, был полностью возвращён Польше и переименован в Пшемысль. Пройдя бывшими советскими пограничными тропами я вспомнил о тех, кто шёл к великой победе и тех, кто сделал к ней первый шаг. Ими были доблестные воины пограничники, на вечно вписавшие свои боевые страницы в летопись Великой Отечественной войны.

(Przetłumaczone przez Google) Byłem tam w sobotę, ale nie widziałem ekspozycji, bo przed wejściem stała grupka grillujących :) Zrobiłem tylko zdjęcie z boku i wdrapałem się na sam bunkier i stamtąd robiłem zdjęcia Zasane (Wersja oryginalna) Був в суботу, але не побачив експозицію, тому що на вході стояла якась група шашликарів :) Тільки сфотографував збоку й заліз на сам бункер фотографував звідти Засанє

(Przetłumaczone przez Google) Dziękujemy przewodnikowi Tomkowi za ciekawą opowieść! Polecamy wszystkim odwiedzić! (Wersja oryginalna) Дякуємо екскурсоводу Томеку за цікаву розповідь! Усім радимо відвідати!