Opis:

Wycieczkę rozpoczynamy nieco powyżej rozwidlenia ul. Panienki (na rozwidleniu przy wiacie przystanku autobusowego wybieramy drogę biegnącą w lewo – ul. Piaskowa). Docieramy do końca drogi gdzie znajduje się zatoka parkingowa na kilka samochodów i szlaban na wejściu do lasu. Droga prowadząca do kamieniołomu (a także do pobliskiego Wilczego Stawu) jest obecnie już oznakowana od tego miejsca, brązowymi drogowskazami, w kilku miejscach. Ścieżek prowadzących do serca kamieniołomu jest kilka, aby się nie pogubić, można przygotować sobie trasę wcześniej, szczególnie jeśli będziemy wędrować z maluchami.

Bliźniaki pierwszy raz były na spacerze w tym urokliwym miejscu jeszcze w brzuchu mamy, a potem wędrowały w nosidłach, kiedy już miały ponad roczek. Spośród kilku ścieżek prowadzących do kamieniołomu, wybraliśmy główną trasę, prowadzącą na wprost za szlabanem, skręcającą pierwszy raz ostro w prawo (uwaga! w tym miejscu nasza trasa krzyżuje się z szeroką szutrową drogą na wprost, my wybieramy ścieżkę skręcającą ostro w prawo, pod górę – zgodnie z oznaczeniami drogowskazów), a potem w lewo, aż dotarliśmy na wypłaszczenie na polanie. Droga dotąd prowadziła cały czas pod górę i wymagała nieco wysiłku, na szczęście przez las, który w ciepłe dni daje kojący cień. Na polanie nogi już odpoczywają. Idąc dalej ścieżką, mając polanę po lewej, zalesienie po prawej ręce, docieramy do kamieniołomu. Na planie znajdujemy się w punkcie A.

Przed nami rozpościerał się widok na sporej wielkości staw. Wybraliśmy się na spacer dookoła niego, ścieżka jest miejscami wąska, ale bogata w piękne widoki. Niedawno zostały w kilku miejscach wokół stawu ustawione ławeczki, znajdziemy tutaj też historyczny wagonik, który transportował niegdyś kamień do centrum Kóz. Na przeciwnym brzegu ścieżka przebiega niedaleko ściany kamieniołomu. Można podejść pod nią, obejrzeć warstwowo ułożone skały, uważając jednakże na możliwość spadania odłamków. Idąc dalej, miejscami można podejść do samego stawu, pooglądać pływające w nim ryby, co sprawi z pewnością dużo frajdy dzieciom.

Proponujemy także wybrać się z punktu A ścieżką dalej na przedłużeniu drogi, którą przyszliśmy. Podążając tą ścieżką, doszliśmy do odsłoniętego stoku (B), gdzie mogliśmy oglądać wspaniałą panoramę Kóz, Bielska i wielu innych dalej położonych miejscowości. Została tutaj ustawiona Ławeczka Beskidzka z wizerunkiem kozy, spoglądającej na… Kozy.

Można także pójść dalej i dotrzeć na szczyt kamieniołomu (C). Widok stamtąd jest wspaniały, obecnie urwisko zostało zabezpieczone barierkami, mimo to, należy w tym miejscu zachować ostrożność.

Trasę polecamy przejść z nosidłami, dzieci od 3 lat powinny bez problemu poradzić sobie z przejściem jej pieszo. Z wózkiem można się tutaj wybrać, jednakże przygotujmy się na jedno dość mocne podejście pod górę, natomiast ze względu na przebieg i szerokość ścieżki – nie będzie możliwe obejście stawu dookoła.

INFORMATOR

Stopień trudności: 2/3

Nasz czas przejścia:   

↨ 120 min (z przerwą nad stawem)

Podejścia: 85 m

Długość trasy: ok. 1,5 km

Dojazd: na rondzie w centrum wsi Kozy (dojazd od Bielska ul. Bielską – w prawo, od strony Krakowa – ul. Krakowską – w lewo) należy skręcić w ul. Beskidzką, następnie skręcić w lewo w ul. Panienki, na rozwidleniu przy przystanku autobusowym wybrać drogę w lewo (ul. Piaskowa) i dojechać do końca asfaltu. Można dojechać autobusem PKS (przystanek Kozy Kamieniołom) m.in. z Bielska-Białej 

Parking: przyjezdni parkują samochody na szerokim poboczu na gruntowym przedłużeniu ulicy Piaskowej, prowadzącym do kamieniołomu; kilka miejsc znajduje się także na końcu drogi gruntowej, tuż przed szlabanem

GPS:49°50’01.2″N 19°09’30.3″E

Plan:

Noclegi: brak

Gastronomia: brak (najbliższe punkty gastronomiczne w centrum Kóz – ok. 2,5 km od miejsca parkingowego)

Atrakcje dla dzieci: możliwość zobaczenia warstw skalnych z bliska, obserwacja ryb i żab w stawie

Toalety: brak