W latach 80. XIX wieku na Węglinie powstał folwark z terenów wydzierżawionych od Konstantynowa, dworek oraz park, który dobrze widać od al. Kraśnickiej. Na początku XX w. właścicielem Węglina został podlubelski ziemianin, Zygmunt Sobieszczański. Na ternie majątku znajdowały się piece wapienne i cegielnia, które zbywały swoje produkty w niedalekim, szybko rozbudowującym się Lublinie. Podczas wojny w okolicy majątku stacjonował niemiecki oddział techniczny. Po II wojnie światowej właściciele zostali wywłaszczeni a 200 hektarowy majątek został rozparcelowany. W dworku powstały mieszkania komunalne. Pięciohektarowy park przeznaczono na budowę osiedli. Budynek z czasem popadał w ruinę tracąc nawet dach. Sprzedany w 2004r przez miasto prywatnemu właścicielowi z Poniatowej. Dworek ma być wiernie odrestaurowany i powstać w nim ma pensjonat. Obecnie jest ogrodzony i w trakcie renowacji.

Wydaje się, że jeszcze trwa remont. Dworek już nabiera blasku.

To miejsce budzi wiele wspomnień dworek park to część życia to taka ostoja powinien być utrzymany w porządku państwo Sobieszczanscy napewno by się cieszyli z takiego widoku zakątek cichy spokojny polecam na spacery

Historia Węglina. Niszczał przed remontem, niszczeje i po remoncie

Piękny, przyciąga wzrok po odrestaurowaniu. miło się patrzy.